اين تابوت جای امنی نیست

همیشه تمام سفرها به خیر ختم نمیشود

به داروخانه بر میگردم

تا باز هم با چند بسته دیازپام

انتقام خودم را بگیرم

- و تو تفسیر گلبولهای منی

که به این وبلاگ سر میزنی

ولی جرات نظر نداری

قرمزها میروند و نمی آیند

سفیدها می آیند و نمی روند

مثل ما که آمدن و رفتنمان شبیه رفتن بود

- تو این خودکار را بردار

و پاهای مرا دستبند بزن

و وارونه به سقف آویزان کن

تا برعکس ببینم خوابهای کودکیم را

رفتن ها را و آمدن ها را

یا نه دریچه را باز کن

تا وقتی اتوبوسها خلاف هم حرکت میکنند

از جلوی چشمهایت رد شوم

رد شوم

این امتحان همیشه یک برنده داشته است

و حالا باز هم سرخط بنویس

این تابوت جای امنی نیست....